Mijn eerste column voor deze krant schreef ik na mijn zomervakantie in 2018. Dat was mijn vakantie op camping de Zandstuve in Nederland waar ik na 3 dagen naar huis ging omdat ik om meerdere redenen gillend gek werd van de omstandigheden aldaar. Als ik die column terug lees dan druipt de frustratie daarvan af. Lag dat nu echt aan de camping of had het een andere oorzaak? Als ik terugkijk is de constatering dat ik op dat moment slecht in mijn vel zat. Ik was niet in staat om afstand te nemen van werk, ik voelde spanningen en ik kon moeilijk omgaan met de obstakels die op dat moment op mijn pad kwamen omdat ik het me veel te persoonlijk aantrok. Inmiddels ben ik in de voorjaarsvakantie met mijn gezin op wintersport geweest in Flachau. Over deze vakantie ben ik vol lof! De belangrijkste reden waarom deze vakantie zo ontzettend geslaagd was komt omdat ik het afgelopen jaar de tijd heb genomen om aan mezelf te werken. Ik kwam tot de conclusie dat de wereld constant in beweging is, net als ik. Echt ‘uit’ staan is er door internet en social media niet meer bij. Ik merkte dat dit mij onrustig en ongelukkig maakte. Ik kwam op een punt dat ik mij realiseerde dat mijn behoeftes na (in mijn geval) levensjaar ‘40’ anders zijn geworden. Om rust in mijn hoofd te krijgen moest ik leren om te stoppen met zoeken naar verklaringen voor het gedrag van anderen; om regelmatig stil te staan bij wat ik heb bereikt, zowel persoonlijk als zakelijk; te leren als uitgangspunt te nemen dat de obstakels op mijn pad er zijn om deze te overwinnen omdat in het hart van elke moeilijkheid juist een kans ligt. Tenslotte is het cruciaal om goed voor jezelf te zorgen door veel te bewegen en gezond te eten. Voor het eerst heb ik tijdens een FitCombat-training ervaren dat het zelfs bij mij mogelijk is dat tijdens het sporten endorfine wordt aangemaakt!
Het leven laat zich niet dwingen, ook niet door mij. Dat is voor iemand die graag aan het stuur zit om snel te kunnen schakelen een lastige levensles! Een les die ik gelukkig op tijd heb geleerd en niet pas in mijn “50ste” levensjaar!
Jeanin Bouwman-Treffers